Pisany na "brudno". Nie jest

najlepszy, ale...


Śmierć


Najgorszy jest

czegoś brak.
Puste łóżko.
Pościel rozrzucona
skotłowana.
Ubranie

ciśnięte bezładnie
a obok upuszczone
kwiaty.

To tak jakby coś

zniknęło
w pół oddechu
pomiędzy myślą
a słowem.

Łzy są

tylko wyrzutem, wewnętrznym
buntem daremnym.
Najbardziej

boli
zwykła nieobecność
tak przecież codzienna
ale już nie ta

sama.

W pustce mieszka
strach
zapomnienie
niewypowiedziane

słowa,
których się załuje.

Zbyt wielki ból by można

płakać.

genialnie.. wiesz
ZOBACZYLAM ten

wiersz
a to duzo
bo zobaczyc rzeczy ktorych nie da sie

zobaczyc..
to trzeba napisac wspaniale, tak jak Ty to zrobilas
nawet

nie powiem co doldnie teraz czuje ale.. przypomnialas mi takie

rzeczy..
:*

Dokladnie... Czytajac ten wiersz mialam w

glowie obraz tego wszystkiego...

src='http://www.harrypotter.org.pl/board/html/emoticons/cry.gif'

border='0' style='vertical-align:middle' alt='cry.gif' />

Poruszył mnie do głębi... naprawdę jestem

pod wrażeniem...

to takie prawdziwe, smutne i przerażające zarazem...

najbardziej mnie przeraża świdomość tego, że jestem taka dokładnie jak ta

osoba, którą opisałaś...

jesteś mistrzem =*

hm.. i wiesz co Ci jeszcze powiem?
do

Twojej tworczosci calkowicie wg mnie pasuje Twoja buzka.. =)

"Zbyt wielki ból, by można

płakać"...

Dobrze poczuć, że ktoś zrozumiałby...
Piękny

wiersz... Z głębią, sensem, nie zmieniłabym ani jednego słowa. Klasa po

prostu=*

Jejku, dziękuję wam wszystkim za miłe

słowa. Nie spodziewałam się takich opinii, nie piszę rewelacyjnie. Pisałam

to co czułam, co jest związane z chorobą bardzo bliskiej mi osoby...

Dziękuję wam wszystkim jeszcze raz :*